Julie is bekend en populair bij menig mens, jong én oud. Ze is goed in wat ze doet, zoveel maakt haar parcours duidelijk.
Maar onzekerheid is ook haar niet vreemd.
Die onzekerheid gaat hand in hand met de openheid die ze aan de dag legt rondom deze problematiek.
Ze maakt alles behalve een geheim van de issues waar ze tot op heden mee worstelt en gaf al meer dan eens de nodige duiding bij wat deze onzekerheid triggert en waar deze triggers jaren geleden hun oorsprong vonden.
Dit maakt van haar niet alleen een logische maar vooral gedreven ambassadrice van rode neuzendag, een project dat sinds 2015 geld inzamelt met als voornaamste doel jongeren stevig(er) in hun schoenen te laten staan.
Julie haar parcours is divers, van radio naar tv, van puur entertainment naar de meer gelaagde podcasts.
In Boost (de postcast van Celine en Gudrun, een diëtiste en psychologe met een duidelijke selflove visie) geef ze zichzelf figuurlijk heel bloot en probeert op die manier menig mens te bereiken. Wie deze podcast beluistert hoort aan zowel de inhoud van haar pleidooi als de manier waarop ze het voert dat ze deze problematiek wil blootleggen, dat ze de onterechte maar zeer herkenbare gedachtegang dat slanker ook altijd beter is wil doorbreken.
Viviane Hoorn, een andere prachtige voorvechter van het concept zelfliefde pleit ervoor dat mensen met een bekend gezicht en/of een groot bereik deze tools moeten gebruiken om iets betekenisvol te doen, om zich in te zetten voor diegene die vastzitten, diegene die zelf geen stem hebben of diegene die de steun missen waar oh zo ze nood aan hebben.
Julie valt in datzelfde schone vakje te categoriseren en grijpt dus meerdere kansen om ieder die het nodig heeft net dat extra beetje steun of hup te geven. Of beter nog; de wake-up call die vaak nodig is maar bij velen ontbreekt.
Ze doet dat steeds down to earth en met voldoende eerlijke inkijk in haar privéleven om als heel geloofwaardig aanzien te worden.
En voor wie denkt dat Julie enkel pure ernst is;
Ik ben het kind van Julie en heb veel krullen, aldus Dirk - Dirkie - van steen.
De hond van Julie heeft een Instagramaccount dat goed op weg is even populair te worden als dat van zijn baasje, met dank aan de grappige foto’s en de nog betere captions.
Julie en ik hanteren dezelfde maatstaf wanneer het aankomt op stress, we stellen ons beide de vraag of we er op ons 80 nog over zouden stressen, of we het ons überhaupt nog zouden herinneren. Is het antwoord neen, dan weten we; proberen parkeren die handel.
Hoe schoon, grappig of fashionable Julie ook mogen zijn (- en dat is ze), het is haar nuchterheid en de inkijk in haar eerlijke zelve die ik me op mijn 80 waarschijnlijk wel nog zal herinneren.
Als moeder (die helaas jarenlang elk bestaand dieet heeft uitgeprobeerd) van opgroeiende meisjes in deze - toch wel harde wereld - zeg ik nu reeds; Merci Julie.
1. Wat is dé eigenschap waarover mensen je de meeste complimenten geven?
Ik krijg doorgaans het meest complimenten over hoe ik mensen heel snel op hun gemak kan stellen. Voor mijn job (tv of radio) moet ik vaak in gesprek gaan met mensen die het niet gewoon zijn om op die manier te praten. Normaal lukt het me om ze snel gerust te stellen. En dat vind ik een heel fijn compliment! :-)
2. Jouw favoriete plek in huis?
Ik zit het liefste in de zetel. Daar heb ik overzicht op mijn hele appartement (loft dus heel open) Het allerliefste met mijn hondje dicht bij mij.
3. Welk moment uit jouw leven zou je graag nog eens opnieuw beleven?
Mijn allereerste dag bij de radio. Ik was toen - door het niet horen van mijn wekker - +- 4 uur te laat. Heb dat heel lang verschrikkelijk gevonden maar denk daar nu anders over. Vooral omdat dat de dag was dat mijn leven heel hard is veranderd.
4. Wat zou jij moeten zien om tranen van geluk te huilen?
Ik ween heel snel. Bij films. Bij het horen van muziek. Dat kan me altijd heel hard raken omdat ik helemaal in dat verhaal kan zitten. Ik ben bijzonder gevoelig aan video’s online of filmpjes waar honden (of dieren in het algemeen) in voorkomen. Tranen van geluk als het om rescue-filmpjes gaat, maar vaak ook tranen van verdriet want dierenleed raakt mij in elke vezel van mijn lijf.
5. Waarvan denk je mensen het meest spijt hebben als ze terugblikken op hun leven?
Het niet gedurfd hebben.
6. Waar vind jij je inspiratie?
Overal waar ik kom. Volgens mij kan elke plek inspirerend zijn als je maar goed kijkt. Op straat, op het werk, openbaar vervoer, in de supermarkt, online,… Social media kan ook positief zijn en inspirerend en krachtig werken. Muziek en films kunnen mij ook hard inspireren. En gesprekken met mensen. Iedereen draagt bagage mee en heeft een verhaal te vertellen. Daar haal ik nog het meeste mijn inspiratie.
7. Als het op accessoires aankomt; the bigger the better of less is more?
Mijn go to was bijna altijd klein en onopvallend. Een leuk, klein en fijn detail in combinatie met iets opvallendere kledij qua kleuren en fit. Maar ik voel dat het de laatste tijd andersom wordt. Ik heb me al een paar grotere en opvallende oorbellen en ringen aangeschaft omdat mijn outfits wat neutraler zijn geweest.
8. Favoriete RR item :
Mijn paar gouden, grote oorbellen. Chique te dragen maar evengoed casual met zwarte coltrui en jeans. :-)
9. Ultieme kerstwens:
Dat iedereen wat liever kan zijn voor elkaar. Leven en laten leven. Meer begrip en minder mondmaskers.